Kluswoede, kartonnen dozen en een snufje geduld
Wie zegt dat wachten saai is? Terwijl ik nog steeds op een nieuwe notarisdatum wacht, is hier bij Casa Allegria allesbehalve niets te doen. De tuin is deze week flink onder handen genomen — gespit, geharkt, en onkruidvrij, alsof hij zich al aan het opmaken is voor Italiaanse zonnestralen.
Op het dakterras is inmiddels geen spatje oud vuil meer te vinden. Na een avontuur vol gesprongen hogedrukslangen (waar menig buur vast smakelijk om heeft gelachen) is alles eindelijk brandschoon. Zelfs de trap naar boven glanst je tegemoet.
Investeren wil ik nog niet al te veel zolang het huis officieel niet van mij is, maar vooruit… Er kwamen toch wat dozen binnen. De bank van JYSK staat alvast klaar voor relaxmomentjes, en de lampen van Mondoconvenienza zijn afgeleverd. Ome Ali (jawel, Aliexpress) en Amazon rijden hier ongeveer dagelijks voorbij met van alles en nog wat: jampotjes, peertjes (de lichtgevende soort), en vandaag zelfs een Intex-zwembad dat ik online bij VeePee op de kop tikte.
Bij Lidl kon ik het niet laten wat vrolijke plantjes voor binnen mee te nemen — Casa Allegria moet natuurlijk wel allegria (vreugde) uitstralen.
En dan nog een leuk detail: op de blauwe garagedeur prijkt sinds gisteren trots mijn zelfgeschilderde logo in wit. Het voelt toch al een beetje als van mij, ook al blijft de officiële overdracht nog even spannend.
Kortom, ik rommel en klus vrolijk verder, tussen de pakketjes en planten door. Want ook als je ergens nog even op moet wachten, mag het best alvast een beetje thuis gaan voelen.
Wordt vervolgd…
Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je in voor de nieuwbrief die ik eens per maand verstuur: casa-allegria.nl/nieuwsbrief