De Pijnboom die mij rechtop houdt
En ja… ik bedoel dat letterlijk én figuurlijk.
Als ik ’s avonds naar buiten stap en de maan precies goed staat, gebeurt er iets magisch. Midden op mijn terrein in Parabita torent een boom uit die geen gewone boom is. Dit is de pijnboom. Mijn pijnboom. Mijn rots in de branding. Mijn persoonlijke cheerleader — alleen dan 20 meter hoog, naaldachtig en zonder pompoms.

Hij staat daar al jaren, misschien wel eeuwen, en kijkt elke dag rustig toe hoe ik met een mengeling van hoop, moed en een flinke dosis Italiaanse chaos mijn Casa Allegria probeer om te toveren tot een plek waar straks gasten kunnen genieten van wijn, zon en een snufje dolce vita.
En geloof me: deze boom heeft de afgelopen weken héél wat gezien.
Want ja, de werkzaamheden liggen nog steeds stil. Drie weken inmiddels.
Waarom? Omdat de vloerenman — laten we hem even Signor Houdini noemen — is verdwenen. Mét aanbetaling. Foetsie. Puff. Spoorloos.
Ik kan er inmiddels om lachen, maar alleen omdat ik anders tegen die pijnboom aan zou leunen tot ik er wortel mee schiet.

Maar elke keer als ik naar hem kijk — zijn brede parasolkroon, zijn trots, zijn kracht — denk ik: ja, dit komt goed.
Pijnbomen staan symbool voor onsterfelijkheid, eeuwig leven en onverwoestbaarheid. Nou, als er íets onverwoestbaar is, dan is het wel mijn geduld… of wat daar nog van over is.
En die symboliek? Die past perfect. Want zelfs nu ik op zoek moet naar een nieuwe vakman (die:
- betrouwbaar is,
- daadwerkelijk komt opdagen,
- tijd hééft,
- en — bonuspunt — ook nog goed is in zijn werk…
… blijft die boom mij eraan herinneren waarom ik dit allemaal doe.
Casa Allegria wordt gebouwd op liefde, dromen, koppigheid, koffie of wijn en heel soms een scheutje wanhoop. Maar bovenal wordt het gebouwd met dezelfde spirit als die pijnboom: stevig blijven staan, zelfs als de wind even flink om je heen raast.

En gisteren maakte ik de mooiste foto van hem ooit. Alsof hij wilde zeggen:
Jacqueline, rilassati. Ik heb erger meegemaakt.
En heel even geloofde ik hem.
Wordt vervolgd…..
