De monumentale begraafplaats van Parabita is een postmodern kunstwerk uit de jaren ’70, ontworpen door Gruppo Grau. Gebouwd in carparo-steen en geïnspireerd op een Korinthisch kapiteel, vormt het een labyrintisch geheel vol symboliek. Een unieke mix van mythologie, architectuur en Apulische traditie.
Mijn citroenboom barst van de rijpe citroenen, dus… limoncello-tijd! Zelf maken is simpel, hilarisch leuk en het moeilijkste is het wachten. Met schillen in de pot, suikerwater erbij en hup: ijskoud genieten! 🍋❄
In wijngaarden staan aan het einde van elke rij rozen. Niet alleen voor de sier, maar als vroege waarschuwing voor schimmels zoals meeldauw. Ze trekken nuttige insecten aan, beschermen de wijnstokken en geven de wijngaard extra charme én traditie.
Mijn prachtige pijnboom houdt me op de been terwijl de werkzaamheden al weken stilliggen doordat de vloerenman is verdwenen met de aanbetaling. Deze sterke “levensboom” herinnert me eraan waarom ik dit avontuur aanga — en dat ik net zo onverwoestbaar ben.
Electra in Italië is een avontuur: één zekering, geen salva-vita, drie soorten stopcontacten en een doorgebrande adapter dankzij een 1000W kacheltje. Ik bivakkeer boven met jas aan, tot beneden klaar is en ik weer bij de openhaard mag wonen.
De nieuwe keuken zette een onverwachte kettingreactie in gang: vloer eruit, elektra gevaarlijk, leidingen kapot, warmtepomp, zonneboilers en douchen bij de buren. Ondertussen leef ik boven, kook ik buiten en leer ik pizzica dansen. Italië, ik hou van je.
De verbouwing ligt even stil, maar dat gaf ruimte voor iets veel mooiers: een week vol knuffels, gezelligheid en kleine avonturen met Lotte en Martijn. Even geen bouwstof, maar liefde en zon.
De plannen liggen klaar, de tegels zijn uitgezocht en de droom blijft groot — maar het gaat niet allemaal van een leien dakje. Verbouwen in Italië blijkt een lesje geduld en loslaten. Piano piano, zeggen ze hier. Nou… daar leer ik nog aan te wennen 😉
Het is zover: ik ben officieel eigenaar van mijn droomhuis in Italië! 🇮🇹✨ Na maanden wachten was op 14 oktober de overdracht. De verbouwing is meteen gestart: keuken eruit, leidingen vervangen en de vergunning voor het zwembad is aangevraagd. Casa Allegria komt tot leven! 🛠️🍷
De voorkant van Casa Allegria heeft een make-over gekregen! Nieuwe kleuren, frisse muren en… een spannende datum bij de notaris. Zou het dan nu écht gaan gebeuren?
In Puglia, waar de roestbruine terra rossa aan je schoenen blijft plakken, zijn schoenenschrapers onmisbare helpers. Een simpele uitvinding die voorkomt dat modder en klei hun hun weg naar binnen vinden. Charmant en praktisch tegelijk!
✨ Een oude vakantiefoto met een oma en een mand vol druiven bracht me terug naar Mandello. Nu, 50 jaar later, pluk ik zelf druiven in Puglia en (bijna) stamp ik ze ook. 🍇 Lees mee en ontdek hoe tradities blijven én veranderen.
Biggetjes knuffelen, poffertjes bakken, tulpen planten, trulli spotten en pumi verzamelen – september zat vol hoogtepunten. En met de notaris in zicht komt de opening van Casa Allegria steeds dichterbij! 🌸
Vorige week vloog ik naar Nederland voor de verkoop van mijn woning in Apeldoorn. In 10 minuten bij de notaris geregeld, maar de week stond vooral in het teken van familie, vrienden én afscheid nemen. Terug in Puglia wachtte 320 plantjes en 200 tulpenbollen. 🌷
Het grote poezenmysterie: hoe Stella Pipa werd Het leek allemaal zo mooi geregeld. Onze kleine Stella zou naar Nederland verhuizen, geadopteerd door Anna. Daarvoor moest er natuurlijk een en ander gebeuren: twee vaccinaties, een microchip en een paspoort. Dus hup, meerdere keren op en neer naar het ASL in Gallipoli (wie ooit daar een wachtkamer
Ik mocht een ochtendje meehelpen bij Tenuta Liliana in Parabita en zien hoe de witte druiven worden geoogst. Deze vormen de basis voor een heerlijke witte wijn die perfect de ziel van Salento weerspiegelt. Een bijzondere ervaring vol passie, traditie en natuurlijk… wijn! 🍷
Ferragosto in Parabita: wijn, cactusgevechten, een Fiat Panda uit ’89 én een winactie! Lees het verhaal en doe mee via Casa Allegria.
Even postzegels halen werd een reis terug in de tijd: loketten achter glas, nummertjes trekken en contant betalen. Alleen in Italië! 🇮🇹📮
Heerlijk! Een zwembad (nu nog) voor mij alleen. En voor mijn unicorn, die mag ook even afkoelen. Tot het grote zwembad komt….
De afgelopen week heb ik naast wat klussen ook veel leuke dingen gedaan met de buurtjes. Ik burger al aardig in!
Wie zegt dat wachten saai is? Terwijl ik nog steeds op een nieuwe notarisdatum wacht, is hier bij Casa Allegria allesbehalve niets te doen.
Ik neem jullie graag mee in mijn Italo-avontuur, want het is nog niet helemaal zoals gepland verlopen.
Breaking News: Mijn zoektocht naar een Foreverhome wordt toch nog uitgezonden! Lieve lezers, Ik heb fantastisch nieuws waar ik al een tijdje naar uitkeek om met jullie te delen: de aflevering van het televisieprogramma “Een plek onder de zon” waarin ik centraal sta, wordt eindelijk uitgezonden! 📺 Uitzending: 12 juni 2025 – 21:25 uur –
Hemelvaartsdag vloog ze weer naar Nederland, naar haar eigen huisje. Vanaf dat moment bleef ik hier samen met Tommy (de labrador) achter om mijn leven verder op te bouwen. Als verrassing lagen er een stapel enveloppen klaar voor de momentjes die wat lastiger gaan worden, maar ook voor mooie momenten. Ze liggen op mijn nachtkastje
Het avontuur is begonnen: de sleutel is binnen! In Parabita werd ik hartelijk ontvangen door de buren en bleek mijn tuin zelfs al omgeploegd!
De verhuisdozen stapelen zich op. Ik maak me klaar voor de sleuteloverdracht in Parabita — met of zonder notaris. Italië, ik kom eraan! 🇮🇹📦
Alles geregeld voor de overdracht van je huis in Italië… tot de familie ruzie krijgt. Lees hoe Casa Allegria tóch van start ging – met een meetlint en IKEA!
Ik ben opnieuw op huizenjacht geweest.
Deze keer niet in Toscane, Abruzzo of Sardinië, maar in het betoverende zuiden… in Puglia.
